ТАЙ-У «поскользнуться; ускользать»; күч. «удрать» < гом. төрки (Радлов III: 766–767) тай- id. Чаг. чув., мар. тай-, тäй- «бөгү, ию» (бу сүз мәзкүр телләрдә ифрат продуктив нигез). К. Будагов I: 733; Федотов II: 163.

Дерив.: таел-у, таеш-у, тайдыр-у; тайгак, тайгалак, тайганак; к. Тайрыл-у, Тайчан-у.