ТАЙГА I[тайга] «тайга, (преимущественно хвойный) лес в Сибири» < рус. тайгá id. Рус сүзе үзе себ. тат. теленнән алынган, ләкин төбендә монг. сүзе дип исәпләнә, к. Аникин: 523–929. Безнеңчә, ихтимал, кыт. тай ха «зур үсентелек» сүзеннән таралгандыр.

Дерив.: тайгалы, тайгасыз; тайгалык. Чаг. түбәндәгеләрне.