ТАИФӘ «род; группа родственников; класс людей» < гар. т̣ā’ифä id. тwф «әйләнү» тамырыннан; шуннан ук тәwаф «кемгә дә булса барып кайту, аралашу; хаҗ вакытында Кәгъбә тирәли әйләнеп чыгу» > себ. (Тумашева 1992: 205) тауап «(гыйбадәт буларак) түгәрәк ясап әйләнеп йөрү». Махсус терминологиядә таифә – «кәрап, очкыч экипажы (командасы)».