ТАЗ «шелудивый; лысый; парша» > морд. М. таз «кычу» < гом. кыпч., чыгт., уйг. таз, бор. төрки tаz «таз; кырчын» ~ угыз. даз id. < *тāрг, к. венг., бор. монг. tar «таз; шома; чәчсез-үләнсез», монг. тарагай «кырчын; кырчынлы» > тат., як. тарагай «таз кеше» ~ тунг. тарака id. (Пекарский: 2564); көнч. төрки телләрдә тас «таз» варианты икенче бер сүз – тас «яман кол» сүзе белән буталган (к. Тас II ). Радлов III: 915, 925; Räsänen 1969: 467; ЭСТЯ III: 124–125.