ТАГАТ-У (Тумашева 1992: 199; БТДҺ: 299) «разрушать (сделанное), расплетать, рассеять» ~ нуг. тағат-, кр.-тат., төр. һ.б. угыз. daγıt- «тарату» ← daγı-, төркм. (> к.-калп.) дагы- «таралу; бетү; тәмамлану»; бу фигыльнең бүтән юнәлешләре дә очрый, мәс., госм. тағал- «зиһен таралу» (Будагов I: 726), төр. dağınık «таралган, сибелгән» ← *dagın- «таралу» һ.б. ЭСТЯ III: 119–120 (тәфсилле, башк. мисалы күрсәтелми). Боровков (1963: 281, 283) тағыл- «таралу» һәм тақыл- «сүтелү» сүзләрен аерым-аерым бирә. Чаг. Тарка-у.