ТАГАРЧЫК, «сумка из шкуры шерстью наружу» ~ добр. (Dobr. III: 270) taγarcıq id. ~ бор. чыгт. дағаржуқ, төр., аз. тағаржуқ, төркм. тағарчық «күн янчык». К. Тагар. Мухамедова 1973: 84.