ТАГАР иск. «грубый сосуд из лыка и т.п.», диал. «дощатый сосуд для рассады» ~ чыг., фар. һ.б. тағар «чирәп таст; тире кап, сумка һ.б.» (к. түбәндә). Будагов I: 361; Будагов II: 397 (тағар дигән авырлык берәмлеге тур. сөйли): Төркестанда өч тагар – бер батман; Кавказ тарафларында тагарның авырлык кыйммәте товарына карап, мәс., 1 тагар арпа – 30 пот булган), Рясянен (Räsänen 1959: 454) буенча, тагар ~ монг. дағар «киндер капчык» (төп мәгънәме?). К. түбәндәгеләрне.