ТАГАЙ II(Радлов IV: 196) «оружие» < алт. диал. һ.б. тағай «пычак, хәнҗәр» << авест. taeγa «үткер (нәрсә)» > фар. тега, тиғ «очлы кылыч» (к. Joki 1979: 65: бу сүз хант.-манси телләренә дә кергән икән).