СЫЯУ[с ы̌йаw] (ДС II: 176; ТТДС I: 369, 379) «кочедык, коточик (инструмент для снятия лыка с дерева и для плетения лаптей)» ~ кр.-тат. sayaw «зур энә», к.-балк. сояў, саяў «киез тегү өчен сөяк без». И.М. Отаров (1978: 64) буенча, сай- «чәнчү, тишү» сүзеннән, к. ш. ук кырг., каз. сойаw «киезгә эре тишекләр тишү өчен таякчык» һ.б. ~ як. сойуо «тыгыз төеннәрне чишү өчен чөшле сыман корал» < бор. монг. sojuγa «ерткыч хайваннарның азау теше», ш. ук «марал мөгезе» һ.б. К. ш. ук сәнәк (< сәйнәк). Будагов I: 714; Аникин: 499–500.