СЫРХАВАТ[с ы̌рхаwат], сырхабат (Будагов I: 625; ТТДС II: 275 һ.б.), зырхаwат (ЗДС: 596) «рожа (болезнь); опухоль; долго не заживающие кожные болезни» ~ чув. сăрхават id., башк. (БТДҺ: 386) сырхыуат, һырқыуат, һырқауыт, ш. ук (БТДҺ: 391) сырхәмбәт «аз ашаучан, сәлкәү» ~ удм. суркубат, сыркубат «экзема, кызамык» (суркубат турын «бака яфрагы») << фар. сорхи бäд (к. Будагов I: 625 һ.б.) «кызамык», сүзмә-сүз «начар кызыллык». ТТДС (I: 603) сырхуwат «сары мәтрүшкә» < сырхау ут дип аңлата; безнеңчә, бу дөрес түгел. К. Сырхау.