СЫР-У II, диал. сыры-у «обшивать; стегать», диал. «обвивать» < гом. төрки сыр-, сыры-, уйг. үзб. сири-, як. сирий-, башк. һыры-, һыр- id. Федотов II: 76; ЭСТЯ VII: 410–411 (тәвәккәл мисаллар да китерелә). Чаг. Сар-у, Сырт.

Дерив.: сырыл-у, сырдыр-у; сырма, сырмак «фуфайка, сырылган бишмәт һ.б.ш.», бу сүз күп телләрдә очрый һәм бор. заманнардан бирле килә, к. sïrmaq «ишәк менү өчен ияр (эчерге)», к. ДТС: 505 һ.б.