СЫПЫРТ-У «быстренько удалиться, убегать» ~ төркм. «тунау; суеп алу», күч. «урлау, чәлдерү». Кр.-тат. sıpırtmaq «фырлату, нәрсәне дә булса болгап ыргыту» – сыпыр-у (к.) фигыленең йөкл. юнәлешеннән, әлбәттә (аффектив – күч. мәгънә).