СЫЗЫЛ «шкварки; отруби» > чув. сăсăл, мар. шушыл, шышыл id. < *сыз-гыл id. ← сыз-у I. Федотов II: 33 (сүзнең этимологиясен фин-угор телләреннән эзли, тат. сүзен белми).