СҮРЕЛ-Ү «остыть, охладеть (төрле мәгъ.)» ~ чув. сүрел- id., ш. ук «айну», мар. шöрĕл- «сүрелү», ш. ук «сүтелү». Сүр- ~ шöр- (к. Сүр-ү ) фигыленең төш. юнәлешеннән (аерымрак мәгънә алган). Федотов II: 71–72.