СҮЛ «сукровица»; (Радлов IV: 830) «гной» < гом. кыпч. сöл, башк. һүл id. ~ монг. сöл «сүл; көзге яшь үлән». Калганы ачык түгел. Чаг. шор. (Радлов IV: 1111) шүлү «агач суты». ЭСТЯ VII: 321–322.