СҮК-Ү(сүгү, сүкте) «ругать, бранить» < гом. төрки, бор. төрки sök- id. (к. Радлов IV: 571; ДТС: 510), төр. söv- ~ башк. һүк-, бор. монг. söge- id. Төрки телләрдә (к.-балк., уйг., бор. төрки, төр., алт., тув. һ.б.) тагын sök- «сүтү, җимерү, вату» фигыле очрый, безнеңчә, бу фигыль шул ук сүк- < сöк- «сүгү» белән бәйле, чаг. тат. диал. сүт-ү «сүгү; тиргәү», к. Сүт-ү . Боларның уртак тамыры (тув.) сö- «сүгү; кырку; сүтү», к. ш. ук чыгт. сöг- «сүгү» ~ монг. сөө-, сөгө-, сөхө- «сүгү; хырылдау». ЭСТЯ VII: 314.

Тат. диал. (ДС I: 174) сүкелә-ү «сүгү» < сүкке-лә-ү, к. диал. (гәй.) сүкке «сүгеш» (ТТДС I: 309).