СУЫР-У II«провеивать» (чаще в форме понудительного наклонения суырт- ) ~ чув. сăвăр-, башк. һыуыр- < гом. кыпч. суыр-, к.-балк. суур-, кар., кр.-тат., төр., гаг. һ.б. саwур-, савур- ~ бор. төрки (ДТС: 493; Поппе 1938: 213) sawur- > үзб. совур- «суырту, иләү, җилгәрү», алт., хак. собыр- id., каз. (ҚТДС: 288) сауыр «өермә», (Аманжолов: 407) сŏбыру «тегермәндә тарттыру» ~ монг. сабир- «җилгәрү» һ.б. Räsänen 1969: 39; Федотов II: 21; ЭСТЯ VII: 275–276.