СУЫН, себ. (Тумашева: 191) сōōны «чужак, из чужого племени; пришелец» ~ башк. һыуын, к. ш. ук себ. суын ~ башк. һыуын «бер ыру исеме». Чаг. монг suunit ~ кыпч. suunlar – бер кыпчак ыругы, к. Velidi: 252. Каз. (ҚТДС: 299) суын «бик яхшы ат», «суын аты» микән?