СУРӘТ[сүрәт] «рисунок, изображение, образ», «карикатура» > башк. һүрәт, чув., мар. һ.б. сүрет, сүрäт id. < гар. сү‾рат id. ← сwр «рәсемләү» тамырыннан, шуннан ук к. Тасвир . Әд. телдә беренче иҗектә у язылу гарәпчә язылыштан килә. Федотов II: 71.

Дерив.: сурәтле, сурәтсез; сурәтлә-ү.