СУЛАМЫК «увлажнённый (о земле, участке)» ← сула-у «сулы итү» һәм чир-авыру, начар нәрсә атамаларын ясагыч -мык (< -мук) аффиксы ярдәмендә ясалган. Чаг. Боламык, Карамык, Кызамык.