СУКРАН-У, сукыран-у «ворчать, сокрушаться» ~ башк. һуқран-, һуқыран-, к.-балк. соқуран-, төр. sokran- һ.б. тат. (Тумашева 1992: 199) соқра-у ~ госм. (Радлов IV: 523) соқра- «туктаусыз сөйләнү» – асылда «чурылдап, шырылдап агу» < сорқыра-у id. сүзенең кайт. юнәлешеннән, к. каз. шоркыра-, кырг. шоркура- «чурылдап агып яту», шоркур-а- ~ сорқур-а- ← *сорқур нигезеннән, *сорқ тәкълиди сүзеннән, чаг. ш. ук сыкра, сыкра-у.

Дерив.: сукраныш-у, сукрандыр-у.