Тэтимол 2015

СУГЫМ «скот, назначенный на убой; забой скота» > мар., удм. сугым, сугум (Насибуллин: 137), чув. сухăм, башк. һуғым id. < гом. кыпч., алт., хак. соғым, соғум, чыгт. соқум id. ← соқ- < соғ- «сугу, сую»; тат. сугым эш, шөгыль, сугымлык – терлек. К. Суй-у, Сук-у. Рус согум «сугымлык ат» тур. Аникин: 499 (әдәбият).

Дерив.: сугымлык.



Предыдущая статья            Следующая статья