СУГАН «лук, луковица» > чув. сухан, удм. сугон, мар. шоган, башк. һуған < гом. чыгт. соған (к.-балк. сохан), чыгт. (Радлов IV: 513) сойған, бор. төрки soγan, soγun, СС sorgan, алт. согоно, алт. диал. (Радлов IV: 520) сокына, тув. сонгуна, согуна, бор. монг. sonγina id. Л.В. Дмитриева һ.б. фикеренчә (1979: 166–168), кыт. tsung «суган» сүзеннән. Рус. согуна «суган төре, татар суганы» тур. Аникин: 499 (бай әдәбият күрсәтелә). Федотов II: 69; Гаффарова 2007: 98; ЭСТЯ VII: 276–277.

Дерив.: суганлы, сугансыз; суганчá һ.б.