СУБАЙ II, диал. (ТТДС I: 373) субагай «молодая и стройная; сохранившая фигуру – о женщинах», иск. «бесплодный» ~ гом. кыпч., алт., хак. субай, тув. сувай, як. субай, сыбай, субан, суман < бор. монг. subai < *субағай «кысыр» > калм. субхай, сувха «ике елның берендә буазлый торган терлек». К.Д. Номинханов (1975: 246) буенча, монг. суба- «ике елның берендә, ел аша пәйда булу» фигыленнән (төбендә кыт. сүзенә охшый), к. ш. ук ком., кырг. субай «озын; озынча; нәзек-озын», аз. субай «буйдак»; төр. subay «офицер» (?). Тат. субағай варианты иң бор. яңгырашны чагылдыра (ул, күрәсең, Алтын Урда монг. теленнән килә). Räsänen 1969: 431; ЭСТЯ VII: 324–325 (субай һәм сыбай сүзләрен бутый).

К.-балк. телендә субай- «сылулану, сылу булу» фигыле бар.