СӨРТ-Ү, диал. сөрөт-ү «вытирать, вытереть» ~ башк. һөрт- < гом. кыпч., гом. төрки сүрт-, бор. төрки sürt- ~ бор. монг. sürč- id. (Радлов IV: 825; Поппе 1938: 176; ДТС: 518) гом. төрки сүр- «сөрү» сүзенең йөкл. юн.

Сөрт- < сүрт- продуктив сүзьясагыч нигез: тат. сөртен-ү (абыну), диал. сөртенгеч «сөлге», сөртке «шырпы сөрмәсе», сөрткеч һ.б.