СӨРМӘ «мазь, крем, сурьмило», «сурьма (химический элемент)» < бор. кыпч., уйг., госм., чыгт. һ.б. сүрмэ, башк. һөрмә id., (бу сүзнең мәгънәләре күп) тат. сөр- (күзгә сөрү) < гом. көнб. төрки сүр- «сөртү, ышкып буяу» фигыленнән. Сөрмә < сүрмә күп күрше телләргә кергән (мәс., рус. сурьма һ.б.). Чаг. ш. ук хак. сүртке «сөрмә». Радлов IV: 829; Будагов I: 645.