СӨРГЕ[сөргө], (ЗДС: 580) сөргөч «струг и т.п. для очищения деловых стволов дерева от коры, шкур – от мездры» ~ башк. һөргө, ком. сюргю, каз. сүргi, кырг., алт., тув., һ.б. сүргү id ~ төр. sürgü, sürek «сөрелгән җирне тигезли торган тырма», «сылагыч», алт. сүргү «пуляны сөрүче заряд». К. ш. ук тоф. сүргүш, як. үс, үүс «сөрге». Бу вариантларның кайберләре рус сөйләшләренә дә кергән, к. Аникин: 513.