СӨЕН-Ү[сөйөн-], диал. севен-, сәвен- «радоваться, ликовать» ~ башк. һөйөн- < угыз линиясендә сәwен-, сәвен-, сәбин-, гом. кыпч., уйг. линиясендә сүйүн- id., асылда «шатлыктан үз-үзеңне чәбәкләп сөю» дигән сүз. Сөйөн - < сүйүн- продуктив сүзьясагыч нигез: сөендек («сөенү сәбәбе» мәгъ.), сөенеч, сөенечле һ.б., к. ш. ук Сөенче. К. Сөй-ү.