СИЯТ[сийат] (Идегәй 1988: 522) «украшения упряжки, саней на свадьбе»; «набор (дорогих) украшений (на одежде)» < диал. (ДС II: 171) сәйәт «сәгать», к. Сәгать. XIX г. чылбырлы сәгать тагып йөрү һ.б. байларча киенү галәмәте булган. Яки фар. зиһат id. ← зиһ «бизәнү, бизәү тасмасы».