СИ-Ү (дөресрәге сий-ү булыр иде) «мочиться» < гом. кыпч., алт., уйг., үзб., госм. һ.б. сий-, башк. һей- < бор. төрки (ДТС: 499–501) siδ-, sid-, sit- ~ чув. шăр- < болг. *сĕр-, *сир-. Чаг. ш. ук монг. сари-, шээ- «сию», бор. монг. sigesün ~ тунг. (ССТМЯ II: 392–393) чикэн «сидек». К. Сидек. Федотов II: 448; ЭСТЯ VII: 256–257.

Бу сүз төбендә тәкълиди тамырдан булырга тиеш, чаг. рус. ссать id.