СИС (Тел ярышы: 135) «голос, голоса; звук, шум» < гом. кыпч., төркм., гаг. сэс, сес, аз., үзб. диал. (ЎХШЛ: 235) сäс, төр., кар. сäс >> чув. сас «аваз, тавыш; хәбәр-хәтер», каз. сес «мактау, дан». Ихтимал. Сискән-ү белән тамырдаштыр. Будагов I: 628; ҚТДС: 292–293; ЭСТЯ VII: 249–250 (тат. сүзе искә алынмаган).

Дерив.: сисле, сиссез; сислә-ү.