СИРКӘ (БТДҺ: 277), диал. (Арсланов 1988: 92) серкә «кастрированный козёл, ведущий овечье стадо», тар. «стадо овец, ведомый одним козлом» > башк. (БТДҺ: 295) сәркә «маймыч» ~ каз., к.-калп., кырг., алт., төркм. серке, үзб. серка, уйг. сәкә < сәркә, чыгт. сäркä «сиркә». М. Рясянен бу сүзне иске монг. serke (> калм. serk) «сиркә», тунг. сиру «көтү башы үгез» ~ фин. härkä «печтерелгән болан үгезе» сүзләре белән бәйли (Räsänen 1969: 412). Аникин (: 517) рус. сыркэн «печтерелгән тәкә» монг. сэрхэн, бор. монг. serke сүзеннән ди. Чаг. ш. ук фар. сäргаһ «баштан (алдан) баручы», бор. төрки serkär «юлбасар» < фар. serkâr «башлык, юлбашчы, эш башында торучы» һ.б. Чаг. Сәркәш. ЭСТЯ VII: 247.