СИП-Ү(сибү, сипте) «сыпать, рассыпать; брызгать, поливать» < гом. кыпч. сеп- (сэп-), башк. һип-, урта төрки, уйг., аз. һ.б. (к. Räsänen 1969: 410) säp-, sep- id. Кайбер төрки телләрдә (һәм бор. төрки) очрамый; чув. сап- < болг. *сәп- > мар. сäп-, шäп- «сибү, чәчрәтү; чәчү». Сип- < сэп- < сирп-, сэрп- (к. Сирпе-ү ) булса кирәк, к. төр. sep- < serp- «сирпү». Федотов II: 12; ЭСТЯ VII: 240–241.

Дерив.: сибел-ү, сибеш-ү, сиптер-ү, сибәлә-ү; сибердек; сипкеч, сиптергеч.