СӘРСӘН «нервный, нетерпеливый» (Ш. Маннур) ~ башк. сәрсәңке, чув. çерсен id., уйг. сәрсан «ыгы-зыгыдан арыган» < фар. серсам, сäрсам «баш авыруы», серсем, сäрсäм «кыргыйлашкан, юләрләнгән». Redhouse: 1005.