СӘҢ I(ТТДС II: 279) «хорошо, отлично, великолепно (как модальное слово)» ~ каз. (ҚТДС: 290) сәң, сән id.; башк. (БТДҺ: 372) һаң «әйе; ну». Монг. сүзе булса кирәк, к. монг. сейн «яхшы, шәп; әфәнде» > төр. sayın id. Татарларда сәң – арготизм, жуликлар, караклар телендә кулланылган.