СӘЛПӘН, сәлпәң «медлительный; рыхлый (туловищем); неповоротливый» ~ башк. һәлпән id., ш. ук (БТДҺ: 387) «тырай тибеп йөрүче, авыл буйлап эшсез йөрүче». К. Сәлберә-ү; Сәлпе.