СӘВӘЛ[сәwәл] (Дмитриева 1981: 180) «красиво одетый, порхающий»; (Тумашева 1993: 88) «красивые места; широкие (безлюдные) долины» < гар. зäwāл «буш (җирләр)» сүзеннән булса кирәк. Гадәттә зәвал «бушлык, бетү» мәгъ. кулланыла, ләкин күчмәчеләр күзендә буш җирләр – өметле ау җире һәм көтүлекләр. Чаг. Савал.