СӘБӘТ I«клетка, ларь; воронка» (к. Троянский; Будагов I: 620; Тумашева 1992: 187) ~ чув. семет «бүрәнкә» ~ каз. (ҚТДС: 277, 291) сабет, сәбет, к.-калп., кырг., төркм. себет, кар., гаг., төр. sepet «ипи савыты» > рус. сапетка «күн, тире белән тышланган кәрзин» < фар. сäпäд (> үзб. сават, сабат) «кәрзин». Нұрмағамбетов: 105–106.