САУ-У[саºw-] «доить; натирать кирпич в порошок», башк. һау-, чув. су-, сыв- id. < гом. кыпч. саw- < гом. төрки (уйг., төркм., госм., тув., хак.) сағ- > кырг., алт. саа-, як. сыа- ~ ыа- ~ монг. саа-, саға- «саву». Як. ыа- < һыа, бур. һаа- һәм башк. һау- «саву» нигезләре уртак (с- > һ- булган) чыганактан. М. Рясянен бу сүзне фин-угор saga- «алу» белән чагыштыра. Федотов II: 53–54 (тәфсилле); ЭСТЯ VII: 137–140.

Сау-у «сөтне сыгып чыгару» сүзенең кан сау-у тәгъбирендәге сау-у сүзенә мөнәсәбәте безгә ачык түгел.

Сау-у продуктив нигез: савым «бер савуда алынган сөтнең күләме», савын < саwғын «савыла торган»; к. Саулык, Саумал, Сарык.