САУТИ[саºwти] иск. «звуковой (метод обучения)» < гар. с̣аwтū id. ← с̣аwт «аваз, өн». Тат. мәдәнияте тарихында осулы саутия дип аталган метод өчен көрәш җәдитчелектә, яңарыш хәрәкәтендә зур роль уйнаган. Саут, саутия һәм саутият («пропедевтик фонетика») сүзләре шул чорда актуаль булган.