САУМАЛ [саºwмал] «дойная кобыла» < саwын мал булса кирәк; хәер, саумалы сүзеннән дә ясала ала; чаг. каз. саумал, як. саамай «бер тәүлек кенә торган кымыз», башк. һаумал «сәрен кымыз» ~ кырг. саамал id., төр. sağmal «савын, савыла торган» ~ яз. монг. saγamal «сөт», бигрәк тә «бия сөте» > рус диал. (Аникин: 511) сумал «сөт кушылган кымыз». Һәрхәлдә сау- < сағ- тамырыннан. К. Сау-у.