САУГА[саºwға] иск. «подарок, дар» < чыгт., уйг. сауға id. < монг. сагуга «бирнә» > кырг. соога «табыштан бер өлеш – бүләккә бирелә». К. ш. ук үзб., уйг. савға, соға «бүләк». Ихтимал, кыт. са-хуа «бүләк» сүзеннәндер. Шул мәгъ. икенче сүз сәүгать гарәпчәдән булса кирәк, к. Будагов I: 616, 647; ЭСТЯ VII: 273–275; Из глубины столетий: 145.