САРЫЧ «сарыч, канюк (птица)» ~ рус. сарыч, сарыча id. < кыпч. сарча, сарыча «кечкенә сар (сары)» сүзеннән. Тат. диал. сар > башк. һар < гом. кыпч., алт. сар, сары, чыгт., як. сар, калм., яз. монг. sar, sart, säärt (Räsänen 1969: 402) «лачын, карчыга; зур тилгән» бор. төрки sär < saŋır «үләксә» сүзеннән булса кирәк (сар кошы «үләксәгә килүчән кош» → сар). К. Сасы. ЭСТЯ VII: 199–201.

Төрки телләрдә сары, сарыча дип бүтән берничә кошны да атыйлар, мәс., тат. диал. (ТТДС I: 364) сары «сандугач».