САРУ[саºр ы̌w] «изжога» ~ башк. һарау, алт. сару, тув. сарығ, кырг. сарна ~ бур. шара id. Чаг. башк. һарыу < сарыw «сидек». Сару, хәер, сары (сары су) сүзеннән дә булала.