САРКЫТ, саркым «остаток пиршества; сыворотка» ← сарык-у (к.); гом. кыпч., уйг. сарқыт id. < *саврукыт >> рус. сыворотка дигән фикер бар (И.Г. Добродомов). Саркыт сүзенең этнографик мәгъ. тур. Будагов I: 626.