САРГАЙ-У «пожелтеть, желтеть», башк. һарғай- < гом. кыпч., уйг. һ.б. сарғай-, сарғар- < сарығ-ай-, сарығ-ар- id. Бу сүздә бор. кушымча -ғ сакланган (бор. төрки sarïγ «сары»). К. Сары.