САРАНЧА «саранча; саранчук» > рус. саранча < бор. кыпч. *сарынча (ы > а тат. теленә хас), к. осет. (< кыпч.) sarinca «саранча» (к. Абаев I: 291), куман. sarynčka, урта төрки саранчықа, saryγča «чикерткә» һ.б. (Räsänen 1969: 404) – сары сүзеннән булса кирәк; ш. ук сары анча тезмәсеннән дә килеп чыга ала. Мухамедова 1973: 147. Рус. саранча тур. Аникин: 484–485; ЭСТЯ VII: 212–213 (күп материал китерелә).