САН-У, саны-у иск. «считать за, счесть» ~ чув. сон- > сун- < болг. сан- > мар. шан- «сану; теләү, уйлау» (Иванов, Тужаров: 269–270) < угыз. саан-, сан- «сану» ← бор. төрки са- (> чув. со-, су-, як. наа-х > анна-х) «уйлау, чамалау, санау» сүзенең кайт. юн.: са-н-, к. Сагыш, Сан, Сана-у һ.б. Мухамедова 1973: 146–147; Федотов II: 53, 62; ЭСТЯ VII: 12–126. Элекке әд. телебездәге сана-у белән сан-у аермасын оныттыру әйбәт түгел.