САЛТ диал., иск., салтаң, салтак «холостой; без семьи» ~ башк. (БТДҺ: 371) һалтан id. < чыгт., каз., төр., уйг. һ.б. салт «йөксез; бары тик», уйг. салтаң «йөксез». Чув., мар. салтак «солдат» сүзе дә шуннан булса кирәк (ул тәкъдирдә бу сүз аларга тат. теленнән кергән). «Буйдак > солдат» мәгъ. күчеше казак сүзендә дә күзәтелә. Чаг. ш. ук төр. saltık «рыцарь, өйләнмичә, дин өчен сугышып йөрүче» (атаклы Сары Салтык тур. эпик әсәрләр дә бар). Сал(т) нигезе монг. телләрендә бик продуктив: салта- «аеру; ялангачлану», салданг «ыштансыз», салдан «чалт (болытсыз)». Чаг. Шалтан.