САЛПАК (ТТДС I: 360), салпан «вялый; ленивый, но злой» < гом. кыпч., к. башк. һалпақ, һалпан, кырг., госм. салпақ, салпаң, шалпаң, нуг., уйг. салпаң, ком. салпан, алт. салбақ «салпы, сүлпән» ~ тув. салбаң «җилдә селкенеп, җилфердәп торган; салынып торган», кырг. шалпаң «шәлперәйгән» һ.б. ← салп-ы-, салп-а- фигыленнән, к. Салпы.